Kırmızı kiremitler üzerine yağmur yağıyor Evimizin tahtadan olduğunu biliyorsunuz Yağmur yağıyor ve bazı tahtalar vardır Suyun içinde gürül gürül yanan Dudağımı büküyorum ve topladığım çalıları Bekçi Halil’in kız kardeşinin oğluna ait Daha doğrusu halasından kendisine kalacak olan Arsasındaki yıkık duvarın iç tarafına
İnsan , sosyal bir varlık olup bulunduğu ortama şekil veren veya o ortamdan etkilenerek kendine şekil verebilen büyük bir güç ve iradeye sahiptir. Hayatımızı bir aynaya benzettiğimizde aynaya bakarsak kendimizi görürüz ama aynanın arka kısmını çizersek bir daha ki aynaya bakışımızda, aynanın arkasında ne olduğunu da görebiliriz ama kendimizi göremeyiz. Hayat, aynaya benzer ama aynanın
Devamını Okuyun →
Kendimden çok uzaklarda umulmaz sancıların tam ortasında kimsesizler sokağının bilinmez caddesinde yürüyordum. Neden mi? Kendimi aramak üzere yollara koyulmuştum o an… Bir ben daha var mıydı? Ben, ben miydim? Aklım soru harmanına dönmüştü ve bu şekilde saatler geçti. Siz hiç yılların çürütemediği bir ruha hasret kaldınız mı? Unutulan bir çiçeğin artık üzülüp solduğunu kalbinizde hissettiniz
Devamını Okuyun →
Tanrım sanma ki inanmıyorum sana İnancım sonsuz varlığına İçten inanmış olmalıyım ki sana Muhatapsız dile gelmeyen kalemim bugün Tanrım diye sesleniyor Edepsizlikte sanma sakın Yorgunluğumun çıkmazlarımın sana dile gelişidir Tanrım! Bu aralar içimde bitmez tükenmez bir kasırga Yüreğim hangi kapıya uğrasa içi dökük çökük Acıların sesiz sesi kulağımı sağır ediyor Penceresiz bir ev gibiyim nefes alışlarım yorgun
Devamını Okuyun →
Ya sonra! Anlat dinliyorum En derin susuşlarla dinliyorum seni kelimelerin canını acıtmaya gerek yok Sen anlat! Ben İsa değilim ölmüş bir cana kalk diyemem Haykırmaktan yorulmuş bir sese konuş diyemem Giden bir ömrü geri isteyemem Ben Züleyha değilim.. Aydınlığı unutmuş bir karanlığa güneşi ısmarla yamam Rüzgarı tersine çeviremem Ben Süleyman değilim Sen anlat dinliyorum! Örülmüş
Devamını Okuyun →
Oysa bir bakışın tüm uğultuları sustururdu Nefesin ilk nef’in hazzı misali diriltirdi yokluğumdaki varlığını Gülüşün anlamsız telaşlara rest çekerdi Cennetin rengi gibi bişeydin.. Ey Firdevs nuruyla bezenmiş şiir gözlü yar hangi cehennemin acısıyla cennetimi elimden aldın Sensizliğe takılan benliğimin yok oluşun üstüne düşüşüne şahitsin Evet varlığımın yok oluşu; Adem’in varlıktan yokluğa cennetten dünyaya düşüşü gibi
Devamını Okuyun →
Issız bir sonbaharda yalnız bıraktın sen, beni… Bulutlar ağlıyordu bize. Rahmet damlaya bürünmüştü. Gökyüzü kasvetli ve hırçın bakışlarıyla bizi süzüyordu. Güneş, bir umut gibi ışık saçıyor bir de yalnızlık kalıntıları saçıyor kalbimin en derin anılarına. Gidişin halen hatırımda bir yaprak gibi düştün dalından, yuvandan… Oysa sen hiç gitmedin hep hislerimdesin. Her gün içimden sana sarılmak
Devamını Okuyun →
Gidiyorum Aziz Bey, senli benli mısralar ile kestim bileğimi. Ölümsüz olmaya gidiyorum. 26.12.2014 Güne feci bir soğuk ile uyandım. Birşeyler olacağının habercisiydi bu. İncecik giyinmiş, soğuğu iliklerimde hissederek Aziz Beyi düşünüyordum. Her zerresi ezberimde. Mısralar ile bezenmiş bedeni, şiir kokan elleri vardı. Gökyüzü gözlerinde sanırdım. Saçları gece kadar karanlıktı. Gören gözler ne maviye aşık olup
Devamını Okuyun →
O gün herşey daha güzel olacak derken,bir anda verilen ilaçlar ile kendimden geçtim, nefesim kesildi. Sanki bir tonluk bir fil oturdu göğsüme. Kendime geldiğimde yine aynı odadaydım. Ne rahatsız bir yatak.Oda arkadaşım yeni geldi. O da sevmiyor bu ilaçları, çok ağlıyor. Ama onu hergün birileri ziyaret ediyor, benim kimsem yok. Sabah duş alırken farkettim. Artık
Devamını Okuyun →
Söylenilmesi gereken şeyler vardı, sana karşı içimde.Ne kadar acı, başımın ucunda olman ve benim sana dokunamama. Ben çok bekledim, hep bekledim seni. Ama sen hiç gelmediğin gibi hep gittin, kaçtın benden. Acaba ben mi hata yapıyorum ? Aslında mantıklı aşık olmak gerekiyormuş.Bunu da yeni öğrendim. Öğrettin, teşekkürü borç bilirim sana. kalbim öyle kırgın ki, ruhumun
Devamını Okuyun →
Bundan sonrası belirsiz hayatında; Keşke’lerde olabilir hayatında iyiki’lerde İki yol var şimdi tam karşında Biri kalmak, Diğeri gitmek. Seçim senin, karar senin, hayat senin Ya herşeyi yakarak küllerinden yeniden doğacaksın Ya da alışacak hergün aynı ateşle yapacaksın. Güzel günlerde olabilir Çok daha kötü günlerde Pişman da olabilirsin , mutlu da Gerçek hazırolda beklerken tam karşında
Devamını Okuyun →