Artık Ben Bir Mülteciyim

Oysa bir bakışın tüm uğultuları sustururdu

Nefesin ilk nef’in hazzı misali diriltirdi yokluğumdaki varlığını

Gülüşün anlamsız telaşlara rest çekerdi

Cennetin rengi gibi bişeydin..

Ey Firdevs nuruyla bezenmiş şiir gözlü yar

hangi cehennemin acısıyla cennetimi elimden aldın

Sensizliğe takılan benliğimin

yok oluşun üstüne düşüşüne şahitsin

Evet varlığımın yok oluşu;

Adem’in varlıktan yokluğa

cennetten dünyaya düşüşü gibi

ve ben şimdi bir mülteciyim

kendi ülkemdeki savaştan,kavgadan

kendimden kendine kaçan yabancı bir mülteci..

ve bu ülkede nesli tükenmiş harflerin

Artık şiir şiir dökülemiyor um hiç bir ömre

Ay yorgun,aydınlık küs,bedenim harp bitkini

İçimden çökük hayallerim

Bu defa zayiatım ağır

Ben  varını yoğunu kaybetmiş bir  mülteciyim  artık

Hiçten hiçe,içten içe gidiyorum

dokunmayın ucu yorgun kalemime..

Arzu Demir(mülteci şair)