
Kendimden çok uzaklarda umulmaz sancıların tam ortasında kimsesizler sokağının bilinmez caddesinde yürüyordum. Neden mi? Kendimi aramak üzere yollara koyulmuştum o an… Bir ben daha var mıydı? Ben, ben miydim? Aklım soru harmanına dönmüştü ve bu şekilde saatler geçti. Siz hiç yılların çürütemediği bir ruha hasret kaldınız mı? Unutulan bir çiçeğin artık üzülüp solduğunu kalbinizde hissettiniz
Devamını Okuyun →