Çocukluğuma

Sokak başındaki çocukluğum ;

Çok şeye rağmen özledim seni .

Düşüp dizlerimi kanatmayı

tebeşir tozlarını

çizik taşları ,  ip atlamaları

babamı beklediğim saatleri

annemin aşkla yapılan yemeklerini

Ah be çocukluğum özledim seni .

Ne vardı sanki büyümeme izin vermeseydin

Bırakmasaydın beni  .

Yine kiremitten yemekler yapsaydım

Canım İstediğinde anne baba olsaydım

Bütün evciliklerimin hikayesini yine  ben yazsaydım .

Çocukluğum bırakmasaydın keşke beni

Büyümek anlam bulmak zor geldi

Seninle bir başka güzeldik  be çocukluğum

Seni hiç unutmadım unutamadım

En büyük sevğilimdin benim

Ah be çok özledim seni .

Pamuk şeker yemeyi

Saflasmış o kalbi seninle taşımayı, başka dünyada yaşamayı

Ağlamayı bir anda kahkaha basmayı .

İp atlamayı top oynamayı terlemeyi terledik diye azar işitmeyi

Okulda haylazlık yapıp  tek ayak üstünde beklemeyi

Parka gideceğiz diye haclıkları biriktirmeyi

Her bayram günü el öpmeyi

Seninle her güne oyun İçinde uyanmayı

Oyundan başımızı kaldırmamayı

Haydi gel .

Tut elimi götür beni gidelim .

Al beni oynayalım yeniden .

Saklambaçtan başlayalım kiremitten yemek yapalım yine

Diğer çocuklarda gelsin yine beraber olalım

yine yağ satarım bal satarım oynayalım .

Mendil  kapmaca çiziktaş oynayalım

Al beni çocukluğum

Ben zaten büyümek istemedim ki

Bırak deli desinler sen gel al beni

Al beni yine kaybolalım

Duyuyor musun ?

Ve yine ses gelmiyor …

.