Eğitim Sistemi Mağduru

Ne olacak bu eğitim sisteminin hali? Herkesin kafasında olan bir konu bu aralar. Gerçekten, ne olacak?

Ben lise 2. sınıfa giden bir öğrenci olarak şimdiden telaşa başlamış durumdayım. Sınav sistemi bu kadar zorken çalışmak için 2 sene yeterli mi onu bile bilmiyorum. Bir de dershanelerin kalkması işin içine girince özel okullara ilginin artması ve devlet okullarına kıyasla özellerde daha iyi eğitim verilmesi sınav sistemine girecek öğrencilere zorluk çıkartacak gibi duruyor. Senden daha iyi eğitim almış yüzlerce kişi ile aynı anda sınava girmek… Aynı sorular, aynı konular. Belki de onların derslerde onlarca kez üzerinde durduğu konuyla ilgili soru, senin okumaya bile tenezzül etmediğin olacak. Böyle bakınca gerçekten korkunç görünüyor. Çözdüğün onlarca denemeye rağmen senden iyilerinin olduğunu bilmek insanı telaşa sokuyor. Onların senden iyi olmasının sebebi ne? PARA. zaten ülkemizde her şeyin kaçış noktası değil mi?

Peki ya sınavı geçtik ve güzel bir puan tutturduk. Sonra? Hangi mesleğe yöneleceğiz? Hangi bölümü okuyacağız? Akrabaların en ufak meslek önerisine o mesleğin dezavantajları ile cevap verdiğimiz doğrudur. Doktor? Göreceğiniz şeyleri kaldırabilecek bir mideniz ve süper ötesi bir beyniniz varsa neden olmasın. Düşünmeden tıp okuyabilirsiniz.  Öğretmen? Şansınız her zaman yaver gidiyor mu? Çünkü bu devirde atanmak çok zor. Risk gerektiren bir meslek. Ama eğer ilk senenizde atanırsanız mis gibi bir meslek. Saat 3’te evine git, 3 ay tatilini yap, hafta sonun tatil. Dediğim gibi; Önemli olan atanabilmek. Mimarlık? Çevreniz varsa neden olmasın? Bir tanıdık yardımı ile hemen işler almaya başlayabilirsiniz. Fakat! Eğer küçük bir yerde yaşayıp, kendinize güveniniz olmadan bu mesleği seçerseniz 5-6 senenizi unutun. Çünkü ancak 5-6 sene sonra iş almaya başlarsınız. İnsanlar güvenmedikleri kişilere bina tasarlatmazlar ama değil mi? Polis? Evet bu meslek için fiziğiniz ve hevesiniz varsa – ve tabi bir de azim- başarabilirsiniz. Hukuk? Hadi ama, o kadar zeki misiniz? mesela 600 üzerinden 549 yapacak kadar?

Başlıca meslekleri saydık diye düşünüyorum. Ama hepsi için birkaç tane de olsa negatif düşüncemiz var. Ne yöne gitsek bir sorun çıkıyor.

Bunları bir kenara bırakırsak en önemli olan ilgi alanları değil midir? Neye ilgin var? Mesela ben fen okuyan bir öğrenci olmama rağmen, güzel sanatlar istiyorum. Neden mi tıp okumuyorum? Ne o kadar zekiyim, ne de kan görmeye dayanacak bir bünyem var. Neden öğretmen olmuyorum? Çocukları kaldıracak bir kafam yok. Neden polislik değil? Bir aileye 2 tane polis yetmez mi sizce? Peki en önemli soru neden güzel sanatlar? Resim çizmeyi özgürlük olarak görüyorum. Biraz da yetenek girince işin içine ortaya güzel sanatlar çıkıyor. Bunun detaylarına başka bir yazıda devam ederiz.

Kısaca eğitim sistemi böyle. Sadece liseler için. Bir de ilk ve orta okullarınki var ki oraya hiç girmek istemiyorum. 4+1+3+4. Tekerleme gibi. Biz bu ülkenin ne yapacağını bilemeyen öğrencileri olarak, kafamızın karışmasını  en aza indirgeyip, test kitaplarını eskitmeliyiz. Kolay gelsin!