Issız bir sonbaharda yalnız bıraktın sen, beni… Bulutlar ağlıyordu bize. Rahmet damlaya bürünmüştü. Gökyüzü kasvetli ve hırçın bakışlarıyla bizi süzüyordu. Güneş, bir umut gibi ışık saçıyor bir de yalnızlık kalıntıları saçıyor kalbimin en derin anılarına. Gidişin halen hatırımda bir yaprak gibi düştün dalından, yuvandan… Oysa sen hiç gitmedin hep hislerimdesin. Her gün içimden sana sarılmak
Devamını Okuyun →