ölüm

//

Elleri İle Toprak Attı İki Canın Üstüne

İbrahim hem yürüyor , hem boyunca mırıldanıyordu, belli belirsiz. Kucağında alacalı bulacalı bir kuşağın içerisinde bir bebek sarılı. Bebeğin başı İbrahim’in sağ kolundan dışarı sarkmış. Yüzü kan gibi kıpkırmızı. Bebeğin gözleri yumulu. Boynu ip incecik… Saatlerce yürüyen İbrahim tozu yarı beline kadar bir yandan da terk kokuyordu. İbrahim ha yürüyor ha mırıldanıyor . Ter, çizgili

Devamını Okuyun →
//

Sen de Artık Herkes Gibisin

Şimdi sen de herkes gibisin, yaşıyorsun öylesine. Gözlerini kapatmışsın herşeye. Aslında bir hiç olarak yaşamayı kabul ediyorsun, herkes kadar. Benimse yüreğim titriyor hiçe yaklaştıkça. Sakın savaşmaktan vazgeçip, ölmeyi seçme. Bu kadar basite kaçamazsın. Böylesine derinde düşünme. Hayatta ya yöneten ol yada tarafsız kabile, sakın ola yönetilen olup kendinden geçme. Gece bir hüzün yerleştirdi yüreğime ki,

Devamını Okuyun →

Gülmeye Ayarlı Maskeler

Bu yazı öylesine okuduğunuz bir yazı olmamalı. Herkesin hissederek okumasını isterim. Bu sabah nasıl uyandınız güne. Aslında birçok kişinin “her zamanki gibi” deyişini duyar gibiyim. Neden her zamanki gibi olsunki. Her insan kendi hayatını güzelleştirebilecek güce sahiptir dostlarım. Bende bu sabah deli gibi bir yağmur sesiyle uyandım. Bu kadar derinden hissetmemin sebebi balkonda uyuyakalmış olmamdı.

Devamını Okuyun →

Aynalı Hayatlar İle

O gün herşey daha güzel olacak derken,bir anda verilen ilaçlar ile kendimden geçtim, nefesim kesildi. Sanki bir tonluk bir fil oturdu göğsüme. Kendime geldiğimde yine aynı odadaydım. Ne rahatsız bir yatak.Oda arkadaşım yeni geldi. O da sevmiyor bu ilaçları, çok ağlıyor. Ama onu hergün birileri ziyaret ediyor, benim kimsem yok. Sabah duş alırken farkettim. Artık

Devamını Okuyun →
/

Menfaat Dünyası

Geçenlerde ölüm üzerine düşünmeye başladım. Her dinin, felsefecilerin ve düşünürlerin farklı farklı yorumları var. Büyük bir bilinmez ve bence hiçbirinin ispatlanması da mümkün değil. Zaman, gerçeğin ne olduğunu hepimize bir bir gösterecek ve ancak o zaman aydınlanacak bu gizem. Ben de geriye kalanların ölümlere üzülmeleri üzerine düşünmeye karar verdim. Neticede ölenler ölüp gider ve bu

Devamını Okuyun →

Ölüm

Ölüm hepimizin kapısını kesin olarak günün birinde çalacak bir olgudur. Etrafımızda her an bir şeyler ölüyor. Bu bir akraba da olabiliyor bazen. İşte bir akrabamız ya da bir sevdiğimiz öldüğü zaman bizim içimizde de bir şeyler ölür. Özlemin yarattığı büyük içi doldurulamaz bir boşluk meydana gelir içimizde. Pekiyi acaba bu boşluğu bir kapıya çevirmek mümkün

Devamını Okuyun →