anne

Mor Menekşeler Açmış Saçların

Issız bir sonbaharda yalnız bıraktın sen, beni… Bulutlar ağlıyordu bize. Rahmet damlaya bürünmüştü. Gökyüzü kasvetli ve hırçın bakışlarıyla bizi süzüyordu. Güneş, bir umut gibi ışık saçıyor bir de yalnızlık kalıntıları saçıyor kalbimin en derin anılarına. Gidişin halen hatırımda bir yaprak gibi düştün dalından, yuvandan… Oysa sen hiç gitmedin hep hislerimdesin. Her gün içimden sana sarılmak

Devamını Okuyun →
/

Omzuma Dokunan Melek

Hayat yalnız olmayı kafaya takmak için çok kısa, biliyorum. Bazen gecenin karanlığı yanıma oturduğunda çok yalnız hissediyorum, korkuyorum. Ellerim titriyor, canım acıyor. Ayakta bile duramayacak kadar yorgun oluyorum. O gecede aynen öyle olmuştu. Yatağın kenarına oturmuş öylece yere bakıyordum. Derin derin nefes alıyor, hıçkırarak ağlıyordum. Kendimi öylesine bitik ve mutsuz hissediyordum ki alnımdan bir kaç

Devamını Okuyun →
/

Henüz Tanışmadığım Oğluma

Hiçbir yazıda bu kadar heyecan duymadım.  Daha şimdiden gözlerim dolu dolu.  Henüz seninle tanışmadık, varlığını henüz hissetmedim yalnız seni içimde yaşatmam için görmem gerekmez. Kalbimin en derinliklerinde koca bir dünyasın sen.  Oğlum, canım oğlum, bir tanecik oğlum.  Hasret duyduğum tek şey varlığın, ellerin, kokun, gözlerin, parmakların, her zerren.  Seninle ilgili çok güzel planlarım var.  Öncelikle

Devamını Okuyun →